Kuijk

Om te beginnen kom ik nog even terug op die Compaq Armada E500 waar ik het de vorige keer over had: aangezien ik de originele WindowsCD nog had heb ik er maar weer Windows opgezet, hoewel ik een hekel heb aan Windows. Het voordeel is echter dat ik nu mijn zo mogelijk nog oudere flatbedscanner weer kan gebruiken, want daar had ik de originele CD ook nog van en aangezien ik hem maar zelden nodig heb, vind ik het zonde om een nieuwe te kopen zolang de oude het nog doet. Per slot van rekening scan ik vooral dingen voor op het scherm, waarbij een resolutie van 72 dpi genoeg is, terwijl genoemde scanner het met 300dpi kan. Compaq, scanner en kabels passen samen mooi in een koffertje dat ik nog had liggen (ja ja, wie wat bewaart die heeft wat) en zo komt het allemaal leuk van pas.

Maar daar wilde ik het niet over hebben. Nu wilde ik het opnieuw over de Acer Aspire One en Linpus hebben. Het gaat om hetzelfde apparaat als in maart. Op zich is er niks mis mee, maar Linpus gaat eraf. Of het nu de schuld van Acer is, van Linpus of van nog iemand anders, weet ik niet, vermoedelijk van Acer en Linpus samen, maar het is de laatste maanden niet meer mogelijk gebruik te maken van de updatefaciliteiten (XFCE, Fedora) wat heel vervelend is. Vooral als je wilt updaten.

Het liefst had ik gehad dat Linpus (voluit Linpus Lite) gewoon kon blijven staan, aangezien het min of meer speciaal voor dit apparaat gemaakt is en je nog al veel wilde verhalen hoort over het niet meer functioneren van de webcam of, erger nog, internet na het installeren van een ander besturingssysteem.

Ik heb echter besloten er toch maar een ander besturingssysteem op te zetten, voor zover je een andere distributie van Linux een ander besturingssysteem kunt noemen. Het meest voor de hand lag Ubuntu, dat een speciale netbookversie maakt, die zich laat installeren vanaf USB. Dus niet. Nadat de installatie tot twee keer toe was blijven hangen na de vraag welk toetsenbord er gebruikt ging worden werd dat hem dus duidelijk niet. Vervolgens dacht ik aan Moblin, dat inmiddels samen met Maemo Meego is geworden, maar de GUI staat mij niet aan, waarna de keuze op EasyPeasy viel. Na het downloaden met Ubuntu (Systeem -> Beheer -> USB-opstartschijf maken) een USB-opstartschijf gemaakt en de netbook kon beter dan nieuw worden. Natuurlijk wel even de batterij (of accu, zo u wilt) er uitgehaald, omdat je met die trage SDD niet van tevoren weet hoe lang het gaat duren en de accu (of batterij natuurlijk) maar twee uur mee gaat. Dat zou genoeg moeten zijn, maar als je de stekker en het stopcontact toch bij de hand hebt, kun je net zo goed het zekere voor het onzekere nemen, niet?

De kenners onder u voelden hem misschien al aankomen, maar ik was er toch niet blij mee: ook EasyPeasy bleef hangen na de vraag over het toetsenbord. EasyPeasy is gebaseerd op Ubuntu, dus misschien heeft het iets met de Ubuntu-installer te maken. EasyPeasy werd het dus (in ieder geval voorlopig) ook niet. Dan toch Meego maar geprobeerd. Voordeel in zo'n geval is dat je het dan niet voor niets hebt gedownload. Maar ja, die spuuglelijke GUI. Dan toch liever eerst het minder lelijke ArchOne geprobeerd:

"Arch Linuxbased live usb, optimized for Acer Aspire One netbooks.

It may be useful for people who want to try or install Arch Linux without wasting time in post configurations."

Welnu, aangezien die hele flauwekul al wel genoeg tijd gekost had, leek het vooruitzicht geen tijd te hoeven verspillen mooi genoeg om het eens te proberen. Maar ja: dan moet je even wachten voordat je ArchOne gedownload hebt, dus dan kijk je toch even naar die USB-stick met MeeGo. En die installeert dan als een tierelier, terwijl er ook nog een leuk poppetje en een grappige blauwe pinguïn in het openingsscherm zitten. Met andere woorden: voordat ik het wist had ik toch per ongeluk MeeGo geïnstalleerd. En het eerste wat ik vervolgens ging proberen, was die belachelijke browser (Chromium) er uit te slopen en te vervangen door een andere, bijvoorbeeld Iceweasel of Opera, om er maar eens een paar te noemen. Een klein beetje rondfietsen op internet (via een andere computer, aangezien de interface van MeeGo mij al binnen een paar minuten op de zenuwen werkte) leerde mij dat het kennelijk de bedoeling is dat je MeeGo gebruikt zoals het aangeleverd wordt en dat je vooral geen dingen aan je eigen smaak moet willen aanpassen. Kortom: de installatie van MeeGo (vijf tot tien minuten, echt razendsnel) duurde langer dan de tijd die ik nodig had om er heel erg van af te willen, leuk poppetje en grappige blauwe pinguïn ten spijt.

ArchOne dus. Maar niet heus: het stomme en moedwillige apparaat bleef maar MeeGo booten. Daarop kwam ik op het lumineuze idee om Ubuntu nog een keer te proberen en nu ging dat wel. Geen idee waardoor, maar de horde van het toetsenbord werd nu zonder problemen genomen. Nu was natuurlijk de vraag of EasyPeasy het vervolgens ook zou gaan doen. Dat dus wel, maar EasyPeasy bleek niet in staat om het WEP-wachtwoord van de aanwezige router te onthouden en met zoiets maken wij korte metten: vegen die hap. Vervolgens bleek dat ArchOne zich opnieuw niet liet installeren, omdat er een bestand ontbrak en dat dat dus niet aan MeeGo gelegen had. Daaaaag, ArchOne. In afwachting van andere mogelijkheden heb ik toen toch MeeGo maar weer even teruggezet, vooral omdat het zich zo razendsnel laat installeren en ook om eens te kijken of die browser echt zo belachelijk is.

Het zou immers zomaar kunnen dat het alleen maar een kwestie van even wennen is. En het artikel 'MeeGo Netbook Performance: It's Beating Ubuntu & Co' geeft voldoende te denken om de boel voorlopig maar gewoon te laten staan. Wel moet ik voorlopig mijn WEP-wachtwoord bij de hand houden, want de verbinding met de router valt nogal vaak weg en ik heb nog niet uitgezocht hoe ik MeeGo de opdracht moet geven in zo'n geval a) meteen weer verbinding te maken en b) zelfstandig het WEP-wachtwoord in te vullen en door te geven. Maar eerlijk is eerlijk: het browsen met Chromium onder MeeGo gaat een stuk sneller dan met Firefox onder Linpus Lite, dus dat is alvast winst.