Kuijk

  • Vergroot lettergrootte
  • Standaard lettergrootte
  • Verklein lettergrootte

Er is geen leven na de dood

E-mail Afdrukken PDF
'Char brengt Kluun in contact met overleden echtgenote', aldus de De Telegraaf. De De Telegraaf lees ik alleen maar omdat je nu eenmaal moet weten wat er leeft onder de vijand, dus veel waarde hecht ik er niet aan en van Kluun heb ik gehoord, maar meer ook niet. Niet iets om je druk over te maken en over Char heb ik in 'Char, isma of latan?' al eens alles gezegd wat er over te zeggen viel, dus waar lullen we dan over? Maar goed, hier is mijn oude column:

"Char, isma of latan?
Penn en Teller zijn goochelaars. Zij doen niet alsof ze kunnen toveren en soms leggen ze hun trucs nog uit ook. Niet altijd. Ze hebben een keer iemand uit het publiek in een kist met kettingen eromheen in het water gegooid. Terwijl de kist zonk, spoorden zij het slachtoffer aan om voort te maken. Toen de kist na een paar minuten onder water verdwenen was, constateerden ze dat Houdini er allang uit geweest zou zijn en gingen ze over naar het volgende programmaonderdeel. Ze zijn er niet voor vervolgd, dus dit zal ook wel een trucje geweest zijn.

Als het geen trucje was, moeten de nabestaanden maar eens contact opnemen met Char. Char kan namelijk met de doden praten. Het lijkt waarachtig wel tovenarij. Op RTL4 waren daar gisteren weer sterke staaltjes van te zien. De doden zijn onduidelijk mompelende (zouden er in het hiernamaals kunstgebitten zijn?) schimmen, of Char heeft een brilletje en een gehoorapparaat nodig, want ze moet de levenden nogal veel vragen stellen. Dan is het ook wel raak. Binnen vijf vragen weet zij vast te stellen of haar gesprekspartner ooit een, inmiddels overleden, man of vrouw gekend heeft, en zo ja, of die voorzien was van een voor- of achternaam met klinkers erin. Die persoon blijkt dan aan de lijn te zijn. Doe het maar eens na.

Een dame uit het publiek zei "my brother", en de helderziende wist onmiddellijk feilloos vast te stellen hoe de familierelaties dan lagen: "So you are his sister?" Chapeau. Ik heb de uitzending niet afgezien. Het werd mij te machtig toen het medium tijdens haar contact met een succesvol zelfmoordenaar van hem te horen kreeg dat hij ten tijde van, of vlak voor, zijn suïcide niet zo blij was geweest. Zoiets verzin je niet. Voorlopig durf ik, uit angst voor het bovennatuurlijke, niet meer te kijken. Mijn nieuwsgierigheid krijgt pas de overhand als Char in het bijzijn van Mat Herben en Harry Mens contact opneemt met Pim Fortuyn, om te horen hoe hij over de plannen van Geert Wilders denkt. Als ze dat doet terwijl ze uit een door Penn en Teller dichtgetimmerde zinkende kist ontsnapt, weet ik helemaal zeker dat ze kan toveren."

Een schrijver hoeft niets te weten en niets te kunnen. Hij kan te stom zijn om voor de duvel te dansen en toch een schrijver zijn. Een schrijver van wie veel boeken verkocht worden, hoeft nog steeds niets te weten en niets te kunnen. Zelfs zijn uitgever hoeft niets te weten en niets te kunnen. Als er ergens in de keten iemand zit die boeken kan verkopen is dat mooi meegenomen, maar het hoeft niet eens. Sommige boeken verkopen zichzelf. Zonder dat er iemand tussen zit die iets weet of iets kan. Dat u het maar even weet. Het Detelegraafstukje over Kluun en zijn dode vrouw gaat als volgt:

"Char brengt Kluun in contact met overleden echtgenote
van onze redactie
AMSTERDAM - Schrijver Kluun werd door Giel Beelen voorgedragen voor een reading met medium Char. Hij kwam in contact met zijn overleden vrouw, over wie hij zijn bestseller 'Komt een vrouw bij de dokter’ schreef.

Char liet aan de geëmotioneerde Kluun weten dat zijn vrouw hem alles vergeeft alles... Ook is ze blij met de manier waarop hij hun dochtertje opvoedt.

Ook kwam Char in contact met zijn oom Ad. Over hem blijkt Kluun zijn nieuwe boek te schrijven. Char zei: "Hij begeleidt je in het schrijven. Ook heeft hij je naar de juiste contactpersoon gestuurd. Hij zal absoluut nog van zich laten horen, dat merk je snel genoeg."

Het ergste is, dat er nog steeds mensen zijn die in het boerenbedrog van Char trappen.

Zelf ben ik trouwens ook helderziende. Wist u niet? Weet u het nu. Ik kan u nu namelijk met zekerheid voorspellen dat ik nooit een boek van Kluun zal lezen. Als hij een zweefkees is, want Char gelooft, hoeft het van mij niet en als hij geen zweefkees is, maar doet alsof hij Char gelooft, hoeft het van mij helemaal niet. Dat schiet lekker op.

Het onderwijs zou mensen tegen oplichters als Char moeten beschermen en boeken van kennelijke zweefkezen als Kluun zouden niet op de literatuurlijst moeten mogen staan. Daar. Nu weet u het.

Zweefkezerij zou een schoolvak moeten zijn, opdat leerlingen zweefkezerij kunnen herkennen en onschadelijk maken zodra ze het tegenkomen. Geef uw mening op het forum: Zweefkezerij.