Kuijk

In een tweedehandswinkel kocht ik vorige week de miniserie 'De Graaf van Monte Cristo', met Gérard Depardieu als de Graaf, alias Edmond Dantès. Mooie serie, hoewel niet geheel volgens het boek, maar daar gaat het nu niet om. Waar het om gaat is, dat ik een paar jaar geleden een grappige emailwisseling gehad heb met iemand van het APS, met betrekking tot het Nieuwe Leren, of hoe ze het ook wilden noemen. In dat kader noemde ik de door mij verzonnen Edmond Dantèsdoctrine, die ik hier graag nog een keer herhaal:

"De Dantèsdoctrine is genoemd naar Edmond Dantès, de hoofdpersoon uit het boek de graaf van Monte Cristo [...]. Deze Edmond Dantès wordt ten onrechte opgesloten en maakt in het gevang kennis met een oudere en wijzere man, de 'abbé Faria', die nog ergens een schat weet te liggen. Edmond leert van de abbé van alles waar de abbé voor doorgeleerd heeft en kan, als hij na vele jaren eindelijk ontsnapt, het geleerde in de praktijk gaan brengen, wat hij vol overgave en met succes doet.

Als men zich nu probeert voor te stellen dat Edmond Dantès zijn opleiding volgens het 'Nieuwe Leren' had moeten volgen, dan hadden hij en de abbé van elkaar kunnen leren hoe je het effectiefst een tunneltje graaft, waarna Edmond eenmaal buiten de gevangenis aangeland niet verder gekomen zou zijn dan een welgemeend: "Wat zullen we nu eens gaan doen?" Zijn wraak had hij wel op zijn buik kunnen schrijven en de wereldliteratuur zou een goed boek armer geweest zijn.

"

Of het echt een doctrine is, weet ik niet, maar de meneer van het APS had er geen antwoord op, zoals blijkt uit ''Natuurlijk Leren', APS en Dantèsdoctrine'. Van het Nieuwe Leren heb ik de laatste tijd overigens weinig meer vernomen, maar dat kan aan mij liggen.

< Vorige		Volgende >